Έχω κάνει σεξ με όλες μου τις φίλες. Αλήθεια! Μη βιαστείτε να εκστομίσετε τη λέξη «κάθαρμα». Δεν εκμεταλλεύτηκα ποτέ μια φιλική σχέση για να
ικανοποιήσω βιολογικά ένστικτα.
Μη βιαστείτε ούτε να αφορίσετε το τι εννοώ με τον όρο «φιλία». Ξέρω πολύ καλά τι δήλωσα πιο πάνω. Έχω κάνει σεξ με όλες τις γυναίκες που είναι φίλες μου. Πραγματικές φίλες. Όχι fuck buddies, όχι παλιές γειτόνισσες που μεγαλώσαμε μαζί και που, εντελώς φυσιολογικά, πήδηξα στην πενθήμερη εκδρομή και έχω να τους μιλήσω από τότε που τους έβρεξα το μπλουζάκι για να δει και η υπόλοιπη τάξη «για τι βυζάρες μιλάμε» στο τελευταίο μπουγέλο της Γ΄ Λυκείου, τον Ιούνιο του 1993... Όχι συναδέλφους που περνάμε μπόλικη ώρα μαζί στο γραφείο συζητώντας τα συνδικαλιστικά μας και καμιά φορά πεταγόμαστε ως το πιο κοντινό ξενοδοχείο ημιδιαμονής για να τα αναλύσουμε περαιτέρω, ανενόχλητοι από την αυστηρή ματιά των αφεντικών. Ξαναλέω: πραγματικές φίλες.
Μη βιαστείτε, βέβαια, να με πείτε και «κόκορα». Ή επιβήτορα. Έχω κάνει σεξ με όλες μου τις φίλες, που είναι τρεις στο σύνολο. Και που ήδη μου φαίνονται πάρα πολλές αν συγκρίνω το νούμερο μ' εκείνο των αρσενικών (καλών) φίλων μου που είναι πάνω - κάτω δεκαπέντε. Αυτό το 1:5 είναι σχεδόν τρομακτική αναλογία. Γιατί; Γιατί η θεωρία μου είναι πως ένας άνδρας και μια γυναίκα δεν επιτρέπεται/δεν γίνεται/δεν μπορούν να είναι φίλοι - σχεδόν ποτέ. Και είμαι απόλυτα οριζόντιος, κάθετος, εντός εκτός και επί τα αυτά στο συγκεκριμένο θέμα.
Πριν σηκώσετε το λίθο, πριν βάλετε εναντίον μου, θυμηθείτε: πόσους μήνες, ίσως και χρόνια, δεν έχετε χαραμίσει δίπλα σε έναν άνδρα ο οποίος σας έδινε την εντύπωση ότι ταίριαζε μαζί σας περισσότερο και από την πιο κολλητή σας, μέχρι που έκανε εκείνο το - ρομαντικό κατ' αυτόν, σοκαριστικό κατ' εσάς - outing σε μορφή ερωτικής εξομολόγησης; Πόσες φορές δεν προσποιηθήκατε κι εσείς οι ίδιες την εξομολογήτρα ή τη συμβουλεύτρα σ' εκείνον τον πολίστα με το PhD στην Οικονομολογία, προσμένοντας τη στιγμή που θα περνούσε τη λεπτή κόκκινη γραμμή της φιλίας και θα χάρασσε ένα νέο μονοπάτι στη σχέση σας; Και, αλήθεια, πόσες φορές δεν προκαλέσατε τη διατάραξη εκείνης της λεπτής κόκκινης γραμμής με ένα «με συγχωρείς, ήταν τυχαίο» παραπάτημα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου